FAQ

Nee. Maar hoewel licenties nog niet verplicht zijn voor nanomaterialen of nanoproducten moeten zij, net als andere chemische middelen, goedgekeurd worden afhankelijk van het gebruik en moeten zij veilig zijn overeenkomstig de Chemicaliën Wet. Voedsel is een uitzondering: de nanomaterialen in additieven die daaraan nieuwe eigenschappen geven, moeten worden goedgekeurd door een special goedkeuringsprocedure, zelfs als de naam valt onder dezelfde licentie als daarvoor. Voedselverpakking waarin nanomaterialen zijn verwerkt hoeven niet te worden goedgekeurd, maar mogen volgens de wet geen nanodeeltjes in het voedsel loslaten.

Bron: DaNa2.0
Acquisition, evaluation and public-oriented presentation of society-relevant data and findings relating to nanomaterials (DaNa) www.nanopartikel.info

Zijn wettelijke regels zoals de wetgeving op chemicaliën en de ARBO wetgeving afdoende waar het gaat om de speciale eigenschappen van nanodeeltjes?

Chemicaliën (dit houdt ook nanomaterialen in) zijn onderworpen aan de wetgeving op chemicaliën; veiligheid en gezondheid van werknemers zijn onderworpen aan de ARBO wetgeving. Sinds 1 juli 2008 biedt de Europese wetgeving op chemicaliën REACH een aanvullend kader voor de beoordeling van nanomaterialen. Of er specifieke aktie nodig is naast REACH wordt onderzocht door projecten zoals NanoCare. De resultaten van NanoCare zullen behulpzaam zijn in het definiëren van toekomstige veiligheidsmaatregelen voor nanomaterialen.

Bron: DaNa2.0
Acquisition, evaluation and public-oriented presentation of society-relevant data and findings relating to nano materials (DaNa) www.nanopartikel.info

De meeste van dit nano gecoate sanitair is oppervlakte gestructureerd en vertoont het zgn. lotuseffect wat vuil en water afstoot. Dit effect houdt het oppervlak schoon of maakt dat het gemakkelijker kan worden schoongemaakt. Echter, dit gebeurt niet door het gebruik van nanodeeltjes of door het toepassen van nanodeeltjes op het oppervlak, maar door chemische behandeling van het oppervlak. Soms kan het zijn dat een fabrikant het oppervlak nabehandeld met nanodeeltjes. Details kunnen worden opgevraagd bij de producent of bij het verkooppunt. De kans op blootstelling aan deze nanodeeltjes, losgekomen van het oppervlak, is zeer klein.

Bron: DaNa2.0
Acquisition, evaluation and public-oriented presentation of society-relevant data and findings relating to nano materials (DaNa) www.nanopartikel.info

Ja, wij hebben een team van ervaren specialisten die u graag helpen met antwoorden op uw vragen!

Op dit moment: helemaal nog niet. Aan de ene kant worden producten geadverteerd als “nano” die helemaal geen nanomaterialen bevatten, aan de andere kant is er nog geen verplichting om aan te geven of een product nanomaterialen bevalt. In de voedsel en cosmeticabrance is (wordt) dit veranderd. Vanaf 2013 (voedselindustrie: vanaf herfst 2014), moeten nano-ingrediënten vermeld worden op de betreffende producten.

Bron: DaNa2.0
Acquisition, evaluation and public-oriented presentation of society-relevant data and findings relating to nanomaterials (DaNa) www.nanopartikel.info

U kunt ons bellen of mailen. Zie contact

Veel bedrijven bevelen hun producten aan als zijnde “nano”, omdat deze techniek vandaag de dag erg in de belangstelling staat. Software bedrijven bijvoorbeeld, bieden “nanotools” aan, d.w.z. kleine aanvullende programma’s aan die bestaande software aanpassen aan de speciale behoeften van computer gebruikers. Tata “Nano” is een kleine auto gemaakt door het Indiase bedrijf Tata Motors. Autowasbedrijven prijzen hun “nano” poetsmiddelen aan die middelen bevatten die de auto extra laten glanzen. Nanomaterialen worden vaak niet gebruikt in deze middelen. Dusverre zijn er geen regels die bepalen of bedrijven hun producten mogen verkopen als zijnde “nano”, noch wanneer het verplicht is om te vermelden date r nanomaterialen in verwerkt zitten (met uitzondering van de voedsel- en cosmetica wetgeving die de afgelopen jaren is ingevoerd). Sommige producten bevatten echter wel degelijk nanomaterialen. Zonnebrandmiddelen bijvoorbeeld bevatten titaniumdioxide poeders (nanomaterialen) die als fysieke protectie tegen zonnestralen werken.

Bron: DaNa2.0
Acquisition, evaluation and public-oriented presentation of society-relevant data and findings relating to nano materials (DaNa) www.nanopartikel.info

Uit het BAuA onderzoeksrapport blijkt dat gemodificeerd nanomateriaal voor oppervlakten niet de schadelijke impact heeft na inhalatie, zoals verwacht. De deskundigen onderzochten in experimenten met verschillende standaardmethoden het nanomateriaal titaandioxide (TiO2) en vergeleek de resultaten met elkaar. Een van de resultaten is dat de geïnhaleerde deeltjes slechts in zeer kleine hoeveelheden opgenomen werden in celweefsel van de longen. Dit toont aan dat nanodeeltjes niet gemakkelijk door celmembranen dringen, wat een algemene gemeenschappelijke zorg was. Hierbij stellen zij dus dat de opname in het lichaam niet de mate van gezondheidsrisico’s vormen, zoals eerder gedacht.

De BAuA is een onderzoeksinstelling onder het Duitse ministerie van Arbeid en Sociale Zaken.

Na 42 maanden is het EU onderzoeksproject «NanoHouse» beëindigd, en het oordeel is een voorzichtig “all clear” – nanodeeltjes in de verf gebruikt om gevels van gebouwen te verven vertegenwoordigen geen risico voor de gezondheid. Gedurende een «Technology Briefing» hebben EMPA onderzoekers deze resultaten besproken met specialisten uit de constructive industrie. Vijf Empa laboratoria waren betrokken bij het EU «NanoHouse» project, naast vier andere Europese onderzoeksinstituten en vier industrieële partners. Doel van het project was kansen en risico’s te onderzoeken van nanomaterialen, die gebruikt worden in oppervlaktecoatingen die worden toegepast op gevels van gebouwen. Voor het eerst werden niet alleen nieuwe nanoproducten geanalyseerd maar ook verouderde monsters.

Verbazingwekkend weinig komt in het milieu terecht.
Bernd Nowack, hoofd van Empa’s “Environmental Risk Assessment and Management group”, presenteerde vervolgens het resultaat van het onderzoek over hoeveel nanodeeltjes loskomen van de gevels. De afgiftesnelheid is in het algemeen erg laag – slechts 1 to 2% van de nanodeeltjes komt in het milieu terecht. In de meeste gevallen komen ze niet los als nanodeeltjes maar als deel van grotere deeltjes, wat hun nanoëffect grotendeels reduceert.

Het volledige onderzoeksartikel is te vinden op http://www.empa.ch/plugin/template/empa/*/143652/.

Nano hybride coating, impregneermiddelen en additieve producten, alsmede nano-hybride reinigingsproducten.

Hazardous Analyses Critical Control Points: dit zijn hygiënische eisen gesteld aan het voorbereiden, produceren, serveren en aanbieden van voedselproducten.